Mrowienie w palcach u rąk i nóg. Poznaj możliwe przyczyny

Mrowienie w palcach, mrowienie w opuszkach, znane także, jako parestezja, to subiektywne uczucie drętwienia, mrowienia, szczypania, kłucia lub igiełek, które może występować w różnych częściach ciała. Jest to objaw, a nie samodzielna choroba, który może być spowodowany wieloma różnymi czynnikami. Mrowienie często jest wynikiem ucisku lub drażnienia nerwów obwodowych, które przekazują sygnały sensoryczne do mózgu. Może również być efektem zaburzeń krążenia, problemów neurologicznych, metabolicznych lub kręgosłupa. Parestezje mogą dotykać niemalże każdej części ciała.

Krótkotrwałe i długotrwale mrowienie w palcach

Mrowienie może być krótkotrwałe i przemijające, na przykład, gdy naciskamy długo na daną część ciała, ale może również być długotrwałe i przewlekłe, szczególnie, jeśli wynika z poważniejszych schorzeń. Przykłady przyczyn mrowienia obejmują zespół cieśni nadgarstka, neuropatię cukrzycową, stwardnienie rozsiane, problemy kręgosłupa, niedobory witamin (np. witaminy B12), czy nawet stres i napięcie mięśni.

W większości przypadków mrowienie jest nieszkodliwe i nie wymaga leczenia, ale gdy jest uporczywe, nasilające się lub towarzyszą mu inne objawy, takie jak słabienie mięśni czy zaburzenia równowagi, konieczna jest konsultacja z lekarzem w celu oceny przyczyny i ewentualnego leczenia. Jeśli mrowienie jest objawem nagłym, zwłaszcza, gdy dotyczy tylko jednej strony ciała (np. mrowienie w palcach lewej ręki
mrowienie w palcach prawej ręki) lub jest związane z zaburzeniami mowy lub widzenia, może to być oznaką zagrażającego życiu problemu neurologicznego i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

Mrowienie w palcach – możliwe przyczyny

Mrowienie w palcach, jest dość powszechnym objawem, który może wystąpić z różnych powodów. Jest to uczucie, które może być krótkotrwałe lub utrzymywać się przez dłuższy czas. Mrowienie w palcach może być spowodowane wieloma czynnikami, w tym problemami neurologicznymi, naczyniowymi, metabolicznymi, czy też problemami z kręgosłupem. Poniżej przedstawiam kilka najczęstszych przyczyn mrowienia w palcach u rąk:

1. Zaciskanie nerwów: Częstym powodem mrowienia w palcach jest zaciskanie nerwów, szczególnie nerwów obwodowych, które prowadzą sygnały sensoryczne do mózgu. Przykładem może być zespół cieśni nadgarstka, który prowadzi do ucisku nerwów w obrębie nadgarstka, powodując parestezję w palcach.
2. Problemy naczyniowe: Utrudniony przepływ krwi do kończyn może prowadzić do mrowienia w palcach. Często jest to spowodowane chorobami naczyniowymi, takimi jak miażdżyca, które ograniczają przepływ krwi przez naczynia krwionośne.
3. Zaburzenia neurologiczne: Zaburzenia neurologiczne, takie jak neuropatia cukrzycowa, stwardnienie rozsiane czy neuropatie pourazowe, mogą powodować mrowienie w palcach poprzez uszkodzenie nerwów lub zaburzenia przewodzenia nerwowego.
4. Czynniki metaboliczne: Nieprawidłowości metaboliczne, takie jak niedobór witamin (np. witaminy B12), cukrzyca czy niedoczynność tarczycy, mogą prowadzić do neuropatii, co może objawiać się mrowieniem w palcach.
5. Zaburzenia kręgosłupa: Problemy z kręgosłupem, takie jak dyskopatia lub zwężenie kanału kręgowego, mogą uciskać korzenie nerwowe w obrębie kręgosłupa szyjnego lub lędźwiowego, co prowadzi do mrowienia w palcach.
6. Stres i napięcie mięśni: Długotrwały stres oraz napięcie mięśni mogą prowadzić do ucisku nerwów, co może objawiać się mrowieniem w palcach.
7. Ciąża: W czasie ciąży może dochodzić do ucisku nerwów lub zaburzeń krążenia, co prowadzi do mrowienia w palcach.

W przypadku wystąpienia mrowienia w palcach, szczególnie, jeśli jest ono uporczywe lub towarzyszą mu inne objawy, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu wykluczenia poważniejszych przyczyn oraz ustalenia odpowiedniego planu diagnostycznego i terapeutycznego. Leczenie mrowienia w palcach zależy od jego przyczyny i może obejmować terapię farmakologiczną, fizjoterapię, interwencje chirurgiczne lub inne metody terapeutyczne, dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Mrowienie może objawiać się różnorodnie, w zależności od jego przyczyny oraz obszaru ciała, w którym występuje. Najczęstsze objawy towarzyszące mrowieniu:

1. Uczucie drętwienia: Osoba może odczuwać uczucie drętwienia w określonym obszarze ciała, które jest podobne do uczucia „zamrożonej” skóry.
2. Mrowienie: Mrowienie to uczucie, jakby w danym obszarze ciała przeszywały go tysiące maleńkich igiełek lub mrówki.
3. Szczypanie: Niektórzy opisują mrowienie jako uczucie delikatnego szczypania lub kłucia w skórze.
4. Pieczenie: Mrowienie może czasami towarzyszyć uczucie lekkiego pieczenia lub palenia skóry.
5. Osłabienie mięśni: W niektórych przypadkach mrowienie może być związane z osłabieniem mięśni w danym obszarze ciała.
6. Trudności z czuciem: Mrowienie może prowadzić do zaburzeń czucia w obszarze dotkniętym objawami, co może wpłynąć na sprawność ruchową.
7. Bóle: W niektórych przypadkach mrowieniu może być towarzyszyć ból, szczególnie, gdy jest spowodowane uciskiem nerwów lub zaburzeniami neurologicznymi.
8. Niestabilność: Osoby doświadczające mrowienia w kończynach dolnych mogą mieć trudności z utrzymaniem równowagi i odczuwać niestabilność podczas chodzenia.
9. Zaburzenia snu: Silne mrowienie może zakłócać sen i prowadzić do trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu.

Mrowienie – leczenie

Leczenie mrowienia zależy od przyczyny oraz nasilenia objawów. W przypadku, gdy mrowienie jest spowodowane stanem tymczasowym, takim jak przebywanie w jednej pozycji przez długi czas lub niewłaściwe dopasowanie obuwia, często wystarczy zmiana pozycji lub unikanie czynników wyzwalających. Jednakże, jeśli mrowienie jest chroniczne, nasilające się lub towarzyszą mu inne niepokojące objawy, konieczne może być podjęcie działań leczniczych.

1. Leczenie przyczynowe: W przypadku, gdy mrowienie wynika z konkretnego schorzenia, takiego jak neuropatia cukrzycowa, zespół cieśni nadgarstka czy stwardnienie rozsiane, leczenie powinno być skierowane na eliminację lub kontrolę tej przyczyny. Może to obejmować leczenie farmakologiczne, fizjoterapię, interwencje chirurgiczne lub inne metody terapeutyczne.
2. Leki: W niektórych przypadkach leki mogą być skuteczną metodą leczenia mrowienia. Na przykład, w przypadku neuropatii cukrzycowej, lekarz może przepisać leki przeciwbólowe, leki przeciwdrgawkowe lub leki przeciwdepresyjne, które mogą pomóc w łagodzeniu bólu i mrowienia.
3. Fizjoterapia: Fizjoterapeuci mogą zaproponować ćwiczenia wzmacniające lub rozciągające, które pomogą wzmocnić mięśnie, poprawić krążenie krwi oraz zmniejszyć napięcie nerwów, co może pomóc w redukcji mrowienia.
4. Terapia manualna: Terapeuci manualni mogą wykorzystywać techniki masażu i manipulacji do łagodzenia napięcia mięśniowego, poprawy krążenia krwi oraz zmniejszenia ucisku na nerwy, co może przynieść ulgę w przypadku mrowienia.
5. Inne terapie: Istnieją również inne terapie, które mogą być pomocne w łagodzeniu mrowienia, takie jak akupunktura, krioterapia, elektroterapia czy terapia laserowa. Jednakże skuteczność tych metod może być różna w zależności od indywidualnych potrzeb i reakcji organizmu.
6. Modyfikacje stylu życia: Zmiany w stylu życia, takie jak unikanie długotrwałego siedzenia, regularna aktywność fizyczna, prawidłowa dieta i kontrola wagi mogą również przynieść ulgę w przypadku mrowienia.

Odczuwanie mrowienia w opuszkach palców, mrowienia w palcach u nóg, drętwienia w udach, kolanach, rękach lub palcach nie zawsze jest poważnym problemem zdrowotnym. Czasami może to być po prostu wynikiem długotrwałego ucisku na nerwy w tych częściach ciała. To zjawisko może wystąpić na przykład, gdy utrzymujemy ciało w jednej pozycji przez długi czas lub gdy mamy niedobory niektórych składników odżywczych. Jeśli jednak drętwienie staje się częste, warto skonsultować się z lekarzem.

Parestezje, czyli odczucie mrowienia, mogą być objawem różnych chorób i schorzeń, dlatego potrzebna jest dokładna diagnostyka. Lekarz może przeprowadzić wywiad kliniczny oraz badanie fizykalne. Dodatkowo może zlecić badania elektromiograficzne (EMG) i elektroneurograficzne (ENG). Wyniki tych badań dostarczą informacji na temat nasilenia, rodzaju i zasięgu zmian, co pozwoli określić rodzaj uszkodzenia nerwowego u pacjenta. Czasami konieczne może być również badanie płynu rdzeniowo-mózgowego oraz badania ultrasonograficzne i rentgenowskie.

Leczenie parestezji głównie polega na identyfikacji i eliminacji głównej przyczyny, która powoduje drętwienie kończyn. W zależności od źródła problemu może to obejmować regulację poziomu cukru we krwi, uzupełnienie brakujących składników odżywczych oraz przywrócenie prawidłowej funkcji tarczycy. Czasami, gdy pacjent doświadcza silnych objawów, można zastosować leczenie objawowe, na przykład w postaci miejscowych kremów znieczulających.

W przypadku powracających parestezji ważną rolę odgrywa także profilaktyka, która opiera się głównie na zdrowej, zrównoważonej diecie, zapewniającej odpowiednią ilość niezbędnych składników odżywczych. Warto pamiętać, że mrowienie może być objawem wielu różnych schorzeń, począwszy od niewinnych, jak przebywanie w jednej pozycji przez długi czas, a skończywszy na poważnych problemach zdrowotnych, takich jak stwardnienie rozsiane czy zespół cieśni nadgarstka.

Mgr Aleksandra Rutkowska